zaman tepetaklak
bazen duruyor uzun uzun
bazen de istiyorsun dursun
kalsın öylece
geçmesin

zaman serseri
gözlerin rengini de solduran
ferini de söndüren

Bildim,

Sarılınca unutulmuyor her şey...

Öyle sanırdım,
Öyle gelirdi,
Öfkem geçici,
Kırgınlığım anlık,

Öğrendim,

Geçmeyen öfkeler, baki kalan kırgınlıklar varmış...

Yıkılan kale,
İnşası mümkün mü,
Yalan söz,
En fenası,

Sabrettim,

Bilmek ve öğrenmek için,
Mümkün mü tekrar ....?

Hatırlarsın,

acı bir kahve

Hatırlarsın,

derin bir sohbet

çok mu hızlı geçti vakit?

aynı kristal, elmas gibi....

demişti.



ne zamandı?

ilk yalan




düşürdü mü ellerinden kristali

attı mı?


uyu

tezat

kokular
tatlar
sesler

dünyanın baş döndüren hızı
ve içimdeki yavaşlık

uzun bir uykunun özlemi
uykusuzluk

ağır yükler
naif

patika
otoban

uyan

Uzakta olmak, sevdiğinden
Hasret
Derin ve acı
Ve bir yanda kalbimdeki heyecan
Sığınmak sevgiye
Elimdeki yüzüğün mutluluğu
Söz vermek
Sevdiğine
Sözlenmek
Bir ömrü birlikte geçirmeye
Söz vermek
İlk kez sevmek
İlk kez yaşamak
İlk kez hayal kurmak...

gece

Ilık gözyaşları
İnce sızılar
Uzakta bir ambulans sesi
Miyavlayan bir kedi
Gecenin pençesinde

Sonbahar yaprakları
Hani o ilk
Mevsimler geçti
Acıtarak
Her gün daha fazla

Yere dökülen saçlar
Yavaş
Kırgın
Vazgeçmiş
Ölümün arifesinde

Çarşaflar Leylak rengi
Ve gül kurusu duvar
Hangisi güz
Hangisi bahar
Oysa kapkara her şey sabaha kadar

Ne kadar zor olabilir ki
Ne kadar acı verici
Hayat işte
Başka başka
Ama hep aynı
Dertler
Sevinçler
Hayat işte
Ne kadar güzel olabilir ki
Güldüklerin peki
Üzüldüklerine değer mi?

vazgeçmeyi öğrenir insan
önce isteklerinden
sonra sahip olduklarından
ve kendinden

rüzgar
aynı mı eser
çöllerde
ve dağlarda
güneş
aynı mı doğar
denizlerde
ve kırlarda
kalpler
aynı mı ağlar
savaşta
ve ayrılıkta

zaman ellerinden kayıp gidiyor
ve sen
bilmiyorsun
nereye gidiyorsun

sabah olmasa artık
karanlığın kucağında kalsam
alıştığım
acı ve serin
uykusuz ve derin karanlık
büyüdükçe öğrendim
gündüzde marifet yok

Sahi,
Ne çok mutsuzluk
Ne çok umutsuzluk
Sabah uyanmasam farketmeyeceğim

yağmur
sen sen
olmak istiyorum
her şeye
herkese
rağmen
hızla
yağmak
toprağa
toprakla buluşmak
toprak olmak

içimden ağlıyorum
sessiz ve derin bir biçimde
içimde
kimsenin yaşları silemeyeceği bir yerde
kuytu ve karanlık
çok derinde

kalbim,
söyle kaç canlısın sen

kaç kez daha
toparlayıp
dağılan parçlarını

yola devam edebilirsin?

sabaha dua

tabi ki sabah olacak
bütün gecelerden sonra sabah olur

ama bu gece
çok mu uzun

yada bu gece
çok mu uzadı

tüm lambaları yaksak
mesela

sonuna kadar kullansak
elimizdeki suni enerjiyi

mesela
sabah olmuş gibi olur muydu

getirebilir miyiz sabahı
o gelmek istemese de

bitsin gece ve doğsun güneş
sadece gökyüne değil

hayata doğsun güneş
bize doğsun

ohh dear Shakespeare

Th' expense of spirit in a waste of shame
Is lust in action; and till action, lust
Is perjured, murd'rous, bloody, full of blame,
Savage, extreme, rude, cruel, not to trust,
Enjoyed no sooner but despisèd straight,
Past reason hunted; and, no sooner had
Past reason hated as a swallowed bait
On purpose laid to make the taker mad;
Mad in pursuit and in possession so,
Had, having, and in quest to have, extreme;
A bliss in proof and proved, a very woe;
Before, a joy proposed; behind, a dream.
All this the world well knows; yet none knows well
To shun the heaven that leads men to this hell.

mesela yarın sabah uyanmasam artık, bi daha hiç bi sabah…

boşver

boşver diyorum kendime
hepsini boşver
ahh o kendim
söz dinlemiyor
boşveremiyor