Mahzunluğu silememe hali!...

Bazen istemem hissettiklerim bilinsin, bazen nedensizdir, bazen kızarım kendime hissettiklerim için, bazen karşımdakini üzmek istemem hüznümle,... ama işte o kadar kolay değildir nedense, üzüldüğünde üzülmemiş gibi görünmek, dudaklarımın titremesini durdurabilirim belki kısa süreliğine, ellerimi koyacak yer bulurum bir şekilde... ama gözlerim mahzun bakmasın diye verdiğim uğraş hep boşa, dolmasalar dahi, ışığı söner sanki.  Başka şeyler düşünnn, odaklanma, geçecekk derken gözlerim tam da hissettiğim gibi bakar, dilimle inkar etsem bile hüznümü gözlerim itirafa meraklı sanki... işte böyle bir haldir mahzunluk...böyle bir buğulu bakış