kendimi tanıdığımı zannederdim, az çok bilirdim hani köşelerimi, iyi ve fena yönlerimden haberdardım, öyle sanırdım...
sonra birden öğrendim ben de sinirlenebilirmişim, aniden parlar, istemediğim şeyler söyler, yaparmışım... şaşırdım
sonra ben de sevinebilirmişim çocuklar gibi, mutluluktan da dolabilirmiş gözlerim mesela... inanamadım
kaybedebilirmişim beni ben yapan kontrolümü, hem iyi hem kötü, olabilirmiş... bilmemezdim
dengem şaşabirimiş... korkar, panikler, kaçar gidermişim... yüzleştim
kalbim varmış... soğukkanlılık bir yere kadarmış... sevinsem mi üzülsem mi bilemedim?
sonra birden öğrendim ben de sinirlenebilirmişim, aniden parlar, istemediğim şeyler söyler, yaparmışım... şaşırdım
sonra ben de sevinebilirmişim çocuklar gibi, mutluluktan da dolabilirmiş gözlerim mesela... inanamadım
kaybedebilirmişim beni ben yapan kontrolümü, hem iyi hem kötü, olabilirmiş... bilmemezdim
dengem şaşabirimiş... korkar, panikler, kaçar gidermişim... yüzleştim
kalbim varmış... soğukkanlılık bir yere kadarmış... sevinsem mi üzülsem mi bilemedim?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder