Korktuğum ve sevdiğim şeyleri öğrenmeye çalışıyorum, bir parça tanımaya kendimi
Hani yalnızlığı seviyordum ya ben...giremiyormuşum meğer hiç kimsenin girmeyeceği bir kapıdan
Kalabalık da var beni yoran şeyler, ihtiyacım var yalnız olmaya, ama yalnızlıktan ziyade mesafe, mahremiyet istediğim, anladım
İlk saatlerin içime çöken ağırlığı geçince, rahatladım
Herşeye alışabilirim, herkes alışabilir...
Ama gerçekte istediğimiz nedir?
Bilmiyorum hala
Denemeyi seviyorum ben, korkmuyorum
Ama sınırlarım belli, ne zaman korkacağımı bilmiyorum yalnız bazen
Korkunca yürüyorum geri
Koşuyorum bazen...
İnsanları gülünce de seviyorum, ağlamaklı da
Gerçek olanı seviyorum ben
Gerçekten olanı...
Herkes mutlu olunca seviyorum herşeyi, herkesi
Kolay değilim biliyorum, ama seviyorum da zoru
Sonra korkuyorum tüm zorluklardan, sessizce bakmak istiyorum tepeden
Susmak, konuşurken susmak
Susarken konuşmak...
Sevdiğim gibi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder