gunumun yaklasik 8 saatini hastanede gecirdim. sanirim bugune kadar en uzundu, fazla zorlu olmamakla beraber, guzel sayilmazdi tabii. bir defa hastane denilen yeri hic bir haliyla sevmiyorum. iceri girdikten kisa sure hafif bir bas donmesi, mide bulantisi buluyor beni, halbuki artik ilac kokmuyor hastaneler, hatta otel saniyor bazilari kendini, ama adi antipatik bir kere, sifahane olsa eminm boyle etkilemeyecek, ama hasta kelimesi bastan sarsiyor; illa ki basiyor beni, oyle cok kotu anilarim falan da yok halbuki hastanelerle ilgili, ama yok anlasamiyoruz bir turlu...bugune kadar hastaneye cocunlukla dogumlar icin gitmisimdir, sayisini unuttugum kuzenlerimin, suslu kapilari, neseli aile uyeleriyle, dogum sonrasi zityaretlerine gitmisimdir hep. kucuk bir bebek, gulen yuzler ama yok yine on dakikadan sonra, basimda bir donme, midemde bulanti...tabi bir tek dogumlar icin gitmedim hastanelere...ufak tefek operasyonlar; bol bol bademcik ve geniz eti amaliyati, apandis, burun ici bir seyler ama hep operasyon niteliginde olaylar icin gittim. tabii birde yogun bakim maceramiz vardi ki hastanede, kisa zamanda cok sey hisstemistim, cok aci cekmistim orada, henuz bir cocuk olarak, sevdiklerimin uzuntusunu gormek, hastaneden daha da uzgun, belki de yikilmis olarak ayrilma ihtimalimizin oldugunu bilmek, herkesin gozunde o korkuyu tekrar hissetmek, ama yarim saatten uzun durmadigima eminim, fakat daha uzun surebilir anlatmam, Allahtan korktugumuz gibi sonuclanmamis da sadece keyifsiz bir ani bizim icin...bugun ki ise bambaska, radikal bir kararin sonucu olan, riskli ve uzun bir ameliyat, hic desteklemedigim ve pismanlik duygusunu bir kac yilda getirecegini bildigim, geri donusu olmayan bir ameliyat,ve zor bir bekleyis, gecmeyen zaman, zorda olsa bittikten sonra bile sancisi dinmeyen, cikti mi?, yogun bakimda mi?, iyi mi?, gorsek?, hazir degilmi? neden?, ne zaman olur?... derken gecen zaman ve midemde bulantisi, basimda donmesi devam eden yorucu bir gunun ardindan ceset gibi ben...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder