zincir....

zincir kırıldı dun istemeden. fazlaca mesgul olan kafamda yazdıgım onca yazının hiç biriniı yazıya dökmek mümkün olmadı. ne zaman vardı ne de guc...enteresan deneyimlerle gecen bir günün ardından bir dakika dahi uyumadan gecen bir gece...düşünmek düşünmek...hayatı...ölümü...acıyı...ve en çok da kararları düşünerek geçen...hem bedenimin hem aklımın yorulduğu bir gece...onlarca blog dolduracak kadar düşünce...fakat ne ilginç hepsi silinmiş durumda beynimden...sadece uyumak isteğim bir şey düşünmeden...üzülmeden...zor görünüyor şimdilik...yabancı bir odada yabancı bir bilgisayarda öylesine yazılmış bir yazıyla hoscakal şimdilik ey blog...yarın görüşmek ümidiyle...