bugun yazasim ustumde bir suru sey yazmak istiyorum aklima habire bir seyler geliyor. yarini beklersem unutucam biliyorum.onun icin yaziyorum...
hayal kurmayi sevmem aslinda, hayalperest olmaktan kimseye ayda gelmez kanimca, gerceklestirilemeyecek hayallerle vakit harcanir en fazla ve kurdugun hayalleri hic biri gerceklesmeyince hayal kirikligi...ama hayallerin gerceklesmesini beklemek hata, hayal iste olmayacak bir sey ki hayal ediyrsun olacaksa plan yap, hedef belirle...
bir de hayaller vardir sadece bir ani hayal ederse olamsi pekala mumkundur iste benim dun gece dusunmekten vakit buldukca kurduklarim gibileri...
bir resim vardi sanirim national geographic ten akilmda kalmis emin degilim. bir makalenin icinde bir fotograf alplerde bir ev tahta pencereleri acilmis panjur mu demeli bilmiyorum...bahar var alplerde, cicekler gorunuyor pencerden rengarenk, iste o fotograf geldi aklima ve orda olmak istedim pencereden disari bakmak, ruzgarin ve gunesin ahengine birakmak kendimi, birda boyle degilim tabi ayz hali yok ustumde zayifim, beyazim, saclarim hayal ettigim gibi, saclarimi ruzgara birakmsiim, saliniyor-demek etrafta kimse yok-ozgurum ama bir anlik bir fotograflik ozgurluk bu dusunmeme ozgurlugu kasteddigim dusunmeden hissetmek ve sukretmek yaratana doga icin, nefes iicin, hersey icin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder