Onca iç karartıcı yazında sonra belki şimdi sevdiğim bir
şeyden söz etme vakti, beni heyecanlandıran, yüzüme tebessüm konduran bir
şeyden "şaşırmak"tan, tabi olumlu bir şaşırma hali söz ettiğim, korku
ve panik içermeyen bir şaşırma... Beklemediğin ama keyifli bir mesaj
aldığındaki şaşırma, uzun zamandır görmediğin arkadaşınla birden karşılaşınca
gelen şaşırma, masanda sahibini bilmediğin çiçekler görmenin bünyede yarattığı,
sonrasını düşünene kadar geçen süredeki şaşırma... Kalbine indirmeyen,
gülümseten bir şaşırma. Hani çok sevdiğin bir kardeşinin uzak yollardan gelip,
kapıyı çaldığında duyduğun heyecandaki şaşırma. Çok seviyorum şaşırmayı, küçük sürprizlerle
sevdiğimi hatırlatmayı, sevildiğimi anlamayı... Seviyorum; cevap gelmez ama
deneyeyim diye attığım bir postadan, heyecanlandırıcı bir davet almayı,
bilmediğim bir yolda yürürken kendimi bildiğim bir yerde bulmayı. İşte öyle… Seviyorum
şaşırmayı, sürprizim var demeden şaşırtan insanları, ondan bir daha
duymayacağım derken sesiyle, sözüyle şaşırtanları… Şaşırtmaya cesareti olanları…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder